اى موسى تو بنده منى و من هم معبود تو، شخص حقیر و بینوا را خوار مشمار و بچیز اندکى که شخص توانگر دارد بر او غبطه مخور، و در هنگام یاد کردن من فروتن باش و در وقت خواندن نامم به رحمت من آرزومند، و نواى دلرباى توراه را با آوازى خاشع و حزین به سمع من برسان ، در وقت یادکردن آسوده خاطر باش ، و یادآورى کن کسى را که به من آرامش خاطر یابد، مرا پرستش کن و چیزى را با من شریک مساز، خوشحالى مرا بجوى که به راستى منم آقاى بزرگ ، من تو را از نطفه آبى بى مقدار آفریدم ، و از کمى خاک که آنرا از زمینى پست و درهم بیرون آوردم و صورت انسانى بخود گرفت ، من او را آفریده اى ساختم ، پس بزرگ است ذات من ، و پاکیزه است کارم ، چیزى مانندم نیست ، و منم زنده جاویدانى که نیست نشوم .

**********************
اى موسى هر گاه مرا بخوانى ترسان و هراسان و بیمناک باش ، براى من صورت بر خاک نه و با گرامى ترین اعضاء تنت برایم سجده کن ، و براى فرمانبرداریم در پیش رویم بایست . و هنگامى که با من راز گوئى هراسان و با دلى لرزان باش ، و در دوران زندگى بوسیله تورات من زنده باش ، و اوصاف نیک مرا بنادانان یاد ده ، و نعمتهاى مرا بیادشان آر، و بدانها بگو: در آن گمراهى که فرو رفته اند ادامه ندهند، که به راستى گرفتن من (یا مؤ اخذه ام ) دردناک و سخت است .
**********************
اى موسى هر زمان مرا بخوانى و به من امیدوار باشى من تو را بهر وصفى که داشته اى مى آمرزم ، آسمان از ترسم مرا تسبیح گوید، و فرشتگان از بیم هراس دارند، و زمین از روى طمع تسبیحم کند، و همه آفریدگان از روى کوچکى و خوارى تسبیحم گویند، پس از آن بر تو باد به نماز. نماز، زیرا که او را در نزد من مقامى است ، و در پیش من پیمان محکمى دارد، و بدنبال آن بیاور آنچه را از نماز است یعنى زکوه – که موجب تقرب است – از مال و خوراک حلال و پاک ، زیرا من نپذیرم جز پاکى را که به خاطر من پردازند، وصله رحم را نیز بدان مقرون و همراه کن که به راستى منم خداى بخشاینده مهربان ، و پیوند خویشاوندى را من برحمت خود قرار دادم تا بندگان بدانوسیله به همدیگر مهربانى کنند و او را در پیشگاه من در روز معاد آخرت قدرت و سلطنتى است (که شفاعتش را بپذیرم ) و ببرم از هر که رحم خود را ببرد، و پیوند کنم با هر که رحم خود را پیوند کند، و چنین کنم با هر که دستور مرا ضایع کند.
**********************
اى موسى هر گاه سائل بنزد تو آمد او را گرامى دار به اینک به نیکى (و خوشروئى ) او را بازگردانى یا بخشش اندک (یا گشایشمند چنانچه فیض ‍ (رحمه الله علیه ) احتمال داده ) به او بدهى ، زیرا ممکن است بنزد تو آید سائلى که نه از انس باشد و نه از جن ، فرشتگان خداى رحمان باشند که آمده اند تا تو را بیازمایند که در مورد نعمتى که من بتو ارزانى داشته ام چگونه هستى و در آنچه به تو داده ام (با بیچارگان ) همدردى و مواسات کنى ، به زارى بدرگاهم فروتنى کن ، و به آواز گریان کتاب (تورات ) مرا بخوان ، و بدانکه من ترا مى خوانم چنانچه آقائى برده خود را بخواند تا او را به جایگاهى شریف برساند، و این فضلى است از جانب من بر تو و بر پدران پیشین تو.
روضه کافی
پیوند های مشابه
سخنان حضرت حق به موسی (ع) ۱
سخنان حضرت حق به موسی (ع) ۲
سخنان حضرت حق به موسی (ع) ۳
سخنان حضرت حق به موسی (ع) ۴
سخنان حضرت حق به موسی (ع) ۵