على بن عیسى در حدیث مرفوعى (که سند را به معصوم رسانده ) روایت کند که موسى (علیه السلام ) با خدا مناجات کرد، و خداوند در آن مناجات به او فرمود:
اى موسى آرزویت در دنیا دراز نشود که به خاطر آن دلت سخت گردد، و شخص سخت دل از من بدور است .
اى موسى آنطور باش که من در تو خوشحالم (که چنان باشى ) چونکه خوشحالى من آن است که فرمانبردارى شوم و نافرمانى نشوم ، پس دلت را با ترس بکش ، کهنه جامه باش و زنده دل ، در زمین گمنام باش و در آسمان معروف ، خانه نشین باش و چراغ در شب ، در پیشگاه من فرمانبردار و فروتن باش چون فرمانبردارى شکیبایان ، از بسیارى گناه بدرگاه من فریاد کن چون فریاد گنهکار گریزان از دشمن ، در دفع دشمن از من یارى بجوى که به راستى من یاور و مددکار خوبى هستم .
**********************
اى موسى همانا من خدایم که بر فراز بندگانم و بندگان زیر دست منند و همگى در برابرم کوچک و درمانده اند، و از خودت نیز بر خویشتن نگران باش (چون بسیار شود که انسانى از خود گول خورد) و فرزند خود را نیز بر موضوع دینت امین مدان مگر اینکه فرزند تو نیز مانند خوبان را دوست بدارد.
**********************

اى موسى تن خود را بشوى و غسل ده و ببندگان شایسته ام نزدیک شو.
اى موسى در نماز مردم پیشواشان باش و در دعوا و نزاعشان رهبر باش و بدانچه من بتو نازل کرده ام در میانشان داورى کن که من حکمى روشن و دلیلى تابان و نورى بر تو فرو فرستادم که گویا باشد بدانچه در اولین و آخرین بوده و خواهد بود
**********************.
اى موسى من بتو سفارش مى کنم مانند سفارش دوستى مهربان بفرزند بتول عیسى بن مریم صاحب الاغ و برنس (کلاه یا شنل مخصوص عابدان ) و زیت (روغن زیتون ، یا روغنى که در بنى اسرائیل نشانه نبوت بوده ) و زیتون (که این هر دو خوراک عیسى (علیه السلام ) بوده است ) و صاحب محراب ، و بعد از او (تو را سفارش کنم ) به صاحب شتر سرخ مو، آن پاک و پاکیزه و پاک سرشت ، و صفت او در کتاب تو این است که او مؤ من است و بر همه کتابهاى آسمانى گواه و نگهبان است ، راکع و ساجد است ، و شائق و ترسان است ، برادرانش مستمندان هستند، و یارانش مردم دیگرند (انصار مدینه ) در زمان بعثت او مردم به فشار زندگى و بلاها و کشتار و بى پولى گرفتارند، نامش احمد، محمد امین ، از باقیماندگان ! از گروه پیشینیان گذشته (پیمبران بزرگوار گذشته ) به همه کتابهاى آسمانى ایمان دارد و همه رسولان را تصدیق کند، و از روى اخلاص به تمام پیمبران گواهى دهد، امت او مورد رحمت و برکتند تا زمانى که بر حقائق دین پابرجا مانند، ساعتهاى معینى دارند که در آن ساعتها نماز خود را بخوانند چنانچه بنده وظیفه خود را نسبت به آقایش انجام دهد، پس او را تصدیق کن ، و از طریقه اش پیروى کن که او برادر تو است .
اى موسى او امى است (یعنى منسوب به مکه است ) و او بنده دوستى (یا راستگوئى ) است که بر هرچه دست گذارد برکت پیدا کن و بر خود او نیز برکت داده شود، در علم من این چنین بوده و اینگونه او را آفریدم ، بوسیله او قیامت را بگشایم (یعنى نخستین کسى که از قبر بر آید او است ) و به امت او کلیدهاى دنیا را مهر زنم (و جهان را درهم پیچم یعنى امت او آخرین امتند که پس از آنها روزگار را پایان دهم ) بستمکاران بنى اسرائیل دستور بده که نامش را محو نکنند و از یاریش دست بر ندارند و اگرچه این کار را خواهند کرد، دوست داشتنش در نزد من حسنه محسوب شود، من با او هستم و من از حزب اویم (که او را یارى دهم ) و او از حزب من است و حزب آنان پیروز است ، مقدرات و حجتهاى من بدو تمام شود، بطور مسلم دینش را بر همه ادیان پیروز گردانم و در همه جا مرا پرستش کنند، و بر او قرآنى فرو فرستم که جدا کننده (حق و باطل ) و درمان سینه ها باشد از وسوسه هاى شیطانى ، پس اى پسر عمران بر او درود فرست که من و فرشتگانم نیز بر او درود فرستیم .
روضه کافی
پیوند های مشابه
سخنان حضرت حق به موسی (ع) ۱
سخنان حضرت حق به موسی (ع) ۲
سخنان حضرت حق به موسی (ع) ۳
سخنان حضرت حق به موسی (ع) ۴
سخنان حضرت حق به موسی (ع) ۵