ابن عبّاس گوید:
در باره این آیه شریفه : ((هان براستی که نه ترسی بر دوستان خدا هست و نه محزون و دلتنگ شوند)) از امیر المؤمنین (ع) پرسش شد، حضرت فرمود: آنان قومی هستند که پرستش خود را تنها برای خدا خالص کرده اند، و به باطن دنیا نگریسته اند آنگاه که مردم به ظاهر آن چشم دوخته اند، و سرانجام آن (نعمتهای اخروی یا کسب معارف و طاعات ) را شناخته اند آنگاه که خلق به نمودهای زودگذر آن فریفته شده اند، پس واگذارند آنچه را که می دانند بزودی ترک آنان خواهد کرد (مال و اولاد و شهوات پست دنیوی ) و نابود و بی اثر ساخته اند آنچه را که می دانند و بزودی آنان را نابود خواهد نمود و از ثواب اخروی بازشان خواهد داشت (پیروی شهوات نفسانی و صفات زشت انسانی ).
سپس فرمود: ای آنکه خود را به دنیا سرگرم ساخته ای ، و برای گرفتن به دام افتاده های دنیا می تازی (یا اینکه برای کسب دنیا در دام شیطان می افتی ) و در ساختن آنچه که بزودی خراب می شود کوشائی ، آیا به قبور پدرانت که اجسادشان را پوسانیده ، و به گورهای فرزندان هم نوع خود که در زیر انبوه شن و خاک پنهان شده اند نمی نگری ؟ چه بیمارانی را که به دست خود پرستاری کردی و به جستجوی دوا و دارویشان شتافتی ، از طبیبان معالجه جستی و از دوستان برایشان رضایت طلبیدی با این همه دردی از آنان نکاستی ، و سودی به حالشان نبخشیدی ، و دوایت اثری به حال آنان نداشت
___________________________________–
آیه ۶۲ سوره یونس
أَلا إِنَّ أَوْلِیَاء اللّهِ لاَ خَوْفٌ عَلَیْهِمْ وَلاَ هُمْ یَحْزَنُونَ
آگاه باشید که بر دوستان خدا نه بیمى است و نه آنان اندوهگین مى‏شوند

ابو حمزه ثمالی گوید:
امام باقر (ع) فرمود: موسی بن عمران – علی نبیّنا و آله و علیه السّلام – به پیشگاه پروردگار عرض کرد: خداوندا برگزیدگان بندگانت کیانند؟ فرمود: آن کس که دستی باز و سخاوتمند و قدمی پر برکت و استوار در خیرات دارد، سخن راست گوید، و با وقار و آرامش گام بردارد، چنین کسانی از کوه استوارترند. عرض کرد: خداوندا چه کسی در دار القدس در پیشگاه تو بار نهد؟ فرمود: آنان که چشم به دنیا ندوخته ، و اسرار دینی خود را فاش ‍ نسازند، و در قضاوت رشوه نگیرند، حق در دلشان جایگزین ، و راستی بر زبانشان جاری است ، این چنین کسان در دنیا در پوشش من و در آخرت در دار القدس نزد من خواهند بود

عبد الا علی بن اعین گوید:
از امام صادق (ع) شنیدم می فرمود:
نخستین فرد ما دلیل و نمایانگر آخرین فرد ماست ، و آخرین فرد ما تصدیق کننده نخستین فرد ماست ، و طریقه و روش در میان همه ما یکسان است ، خدای متعال هر گاه حکمی کند به مورد اجرا خواهد گذارد.

ابو الصّبّاح کنانی از امام صادق (ع) روایت کند که فرمود:
هر کس در صبح به هنگام طلوع آفتاب [و در شب به هنگام غروب آن ]بگوید: اشهد ان لا اله الّا الله وحده لا شریک له ، و اشهد انّ محمّدا عبده و رسوله ، و انّ الدّین کما شرع ، و الا سلام کما وصف ، و القول کما حدث ، و الکتاب کما انزل ، و انّ االله هو الحقّ المبین ((گواهی دهم که معبودی جز الله نیست که تنها است و شریکی ندارد، و گواهی دهم که محمّد بنده و رسول خدا است ، و دین همان گونه است که او تشریع کرده ، و اسلام همان طوری است که او وصف نموده ، و سخن همان گونه است که او خبر داده ، و کتاب همان گونه است که او فرود آورده ، و خداوند حق آشکار است ))؛ و محمد و آل محمد را به خیر و نیکی یاد کند، و با سلام و درود بر محمد و آل او تحیّت فرستد، خداوند هشت در بهشت را برایش بگشاید و به او گفته شود: از هر دری که میخواهی داخل شو. و نابسامانیهای آن روز از وی محو و نابود گردد.

عمر بن حنظله گوید: از امام صادق علیه السلام پرسیدم: دو نفر از خودمان راجع به وام یا میراثی نزاع دارند و نزد سلطان و قاضیان وقت به محاکمه می‏روند، این عمل جایز است؟ فرمود: کسیکه در موضوعی حق یا باطل نزد آنها به محاکمه رود چنانستکه نزد طغیانگر به محاکمه رفته باشد و آنچه طغیانگر برایش حکم کند اگر چه حق مسلم او باشد چنان است که مال حرامی را می‏گیرد زیرا آنرا به حکم طغیانگر گرفته است در صورتی که خدا امر فرموده است به او کافر باشند خدای تعالی فرماید (سوره نسا آیه ۶۰) می‏خواهند به طغیانگر محاکمه برند در صورتی که مأمور بودند به او کافر شوند. عرض کردم: پس چه کنند؟ فرمود: نظر کنند به شخصی از خود شما که حدیث ما را روایت کند و در حلال و حرام ما نظر افکند و احکام ما را بفهمد، به حکمیت او راضی شوند همانا من او را حاکم شما قرار دادم، اگر طبق دستور ما حکم داد و یکی از آنها از او نپذیرفت همانا حکم خدا را سبک شمرده و ما را رد کرده است و آنکه ما را رد کند خدا را رد کرده و این در مرز شرک به خدا است.

ادامه نوشتار »

محمد بن مسلم گوید به حضرت صادق علیه السلام عرض کردم، چه می‏شود مردمی را متهم به دروغ نیستند حدیثی را بواسطه از رسول خدا (ص) روایت می‏کنند ولی از شما خلافش به ما می‏رسد؟ فرمود: حدیث هم مانند قرآن نسخ می‏شود.
اصول کافی جلد ۱ باب اختلاف حدیث روایت ۲
***********************************
ابن حازم گوید: چه می‏شود که من از شما مطلبی می‏پرسم و شما جواب مرا می‏گویید و سپس دیگری نزد شما می‏آید و به او جواب دیگری می‏فرمائید! فرمود: ما مردم را به زیاد و کم ( به اندازه عقلشان) جواب می‏گوییم. عرض کردم، بفرمایید آیا اصحاب پیغمبر (ص) بر آن حضرت راست گفتند یا دروغ بستند! فرمود: راست گفتند. عرض کردم پس چرا اختلاف پیدا کردند؟ فرمود: مگر نمی‏دانی که مردی خدمت پیغمبر (ص) می‏آمد و از او مسأله‏ ای می‏پرسید و آن حضرت جوابش می‏فرمود و بعدها به او جوابی می‏داد که جواب اول را نسخ می‏کرد پس بعضی از احادیث بعضی دیگر را نسخ کرده است.
اصول کافی جلد ۱ باب اختلاف حدیث روایت ۳
***********************************
ادامه نوشتار »

از حذیفه بن اسید غفاری که رسول خدا (ص) فرمود:
ای حذیفه براستی حجت خدا بعد از من بر شما علی بن ابی طالب است کفر به او کفر به خداست ، شرک به او شرک به خداست ، شک در او شک در خداست و الحاد در او الحاد در خداست ، انکار او انکار خداست ایمان به او ایمان به خداست زیرا او برادر رسول خدا و وصی او و امام امت او و سرور آنها است و او است حبل اللّه المتین و عروه الوثقائی که بر بدن ندارد و دو کس در باره او هلاک شوند و او تقصیر ندارد دوست غلوّکننده و مقصر، ای حذیفه از علی جدا مشو که از من جدا شوی و با او مخالفت مکن که مخالف من باشی علی از منست و من از علی هر که خشمش آرد مرا به خشم آرد و هر که خشنودش کند مرا خشنود کرده .

به سند امام صادق از امیر المؤمنین (ع) فرمود:
چون خدای تبارک و تعالی خواست روح ابراهیم را بگیرد ملک الموت را فرو فرستاد گفت ای ابراهیم درود بر تو او جواب داد و فرمود برای دعوت آمدی یا برای مرگ گفت برای مرگ و باید اجابت کنی ، ابراهیم گفت دیدی دوستی که دوست خود را بمیراند؟ ملک الموت برگشت و برابر خدای جل جلاله ایستاد و عرضکرد معبودا شنیدی خلیل تو ابراهیم چه گفت ، خطاب رسید برو و به او بگو دوستی را دیدی که ملاقات دوست را بد دارد براستی هر دوستی خواهان ملاقات دوست است .

امام صادق فرمود:
خدای تبارک و تعالی به داود وحی کرد چرا من تو را تنها بینم ؟ گفت به خاطر تو مردم را ترک کردم و مرا ترک کردند فرمود چرا خاموشت بینم ؟ گفت ترست مرا خاموش کرد. فرمود چرا تو را در رنج بینم ، گفت دوستی تو مرا به رنج انداخته ، فرمود چرا تو را فقیر بینم با آنکه تو را بهره مند ساخته ام ؟ گفت قیام بحقت مرا فقیر کرده ، فرمود چرا تو را خوار بینم ؟ گفت بزرگی جلال فوق وصف تو مرا خوار کرده و ای آقایم این حق تو است ، خدای جل جلاله فرمود مژده فضل از من بگیر(تا) روزی که مرا ملاقات کنی با مردم بی امیز و از اخلاق آنها بر کنار باش و از کردارشان دوری کن تا روز قیامت بدان چه خواهی برسی امام صادق (ع) فرمود خدا به داود وحی کرد ای داود به من خوش باش و بیاد من لذت جو و به مناجات من نعمت گیر که بزودی خانه را از فاسقان حالی کنم و لعنت را خاص ظالمان سازم .

حکیمی گفت : دنیا سرای رنج هاست : آن که در طلب دنیا شتاب ورزد، خویشتن به رنج افکنده است و آن که درنگ کند، یاران خویش را.
*************
حکیمی گفت : آن که تو را برای کاری دوست دارد، با انجام آن ، رهایت کند.
*************
نیز از سخنان حکیمان است : مجلس خاصان انس دارد، نه محفل پر جمعیت .
*************
و نیز از سخنان بزرگان است : از دوستان انصاف طلبیدن ، انصاف نیست .
*************
شاعری گفته است : ای دوستدار دنیا! دنیا از روبرو ترا فریفته است ، و چون رو بگرداند، ترا پشیمان سازد.