و نیز ابوبصیر گوید: پرسیدم از امام صادق (علیه السلام ) درباره گفتار خداى عزوجل که فرماید: (سوگند به خورشید و تابشش ) (سوره شمس ) فرمود: مقصود از خورشید رسول خدا (صلى الله علیه و آله ) است که خداى عزوجل بوسیله او دین را براى مردم روشن کرد، عرض کردم : (و سوگند به ماه وقتى که از پى آن در آید) (معنایش چیست )؟ فرمود: مقصود امیر المؤ منین (علیه السلام ) است که از پى رسول خدا (صلى الله علیه و آله ) آمد، و آن حضرت دانش را بطور کامل در او دمید (چنانچه ماه از خورشید کسب نور مى کند على (علیه السلام ) از رسول خدا (صلى الله علیه و آله ) کسب دانش کرد) گوید: عرض کردم : (و سوگند به شب وقتى که زمین را فرا گیرد) (تفسیرش چیست ؟) فرمود: آنها پیشوایان ناحق هستند که از روى خودسرى در برابر خاندان رسول خدا (صلى الله علیه و آله ) کار خلافت را بدست گرفتند و به مسندى نشستند که خاندان رسول بدان مسند سزاوارتر از ایشان بودند، پرده تاریکى را با ستم و انحراف خود بر دین خدا پوشاندند و خداوند کار آن را به این بیان حکایت کرده که فرمود: (و سوگند به شب وقتى که زمین را فرا گیرد) گوید: عرض کردم : (سوگند به روز هنگامیکه زمین را روشن کند) (معایش چیست ؟) فرمود: او امام از نژاد فاطمه علیها السلام است که از دین رسول خدا (صلى الله علیه و آله ) از او پرسش شود و او آن را براى پرسش کننده روشن و آشکار سازد و خدا عزوجل این جریان را بدین گفتار حکایت کرده که فرمود: (سوگند به روز هنگامیکه آن را روشن کند).

ابوبصیر گوید: به امام صادق (علیه السلام ) عرض کردم (چگونه است ) گفتار خداى عزوجل (که فرماید:) (این کتاب ما است که به حق بر شما سخن کند…) (سوره جاثیه آیه ۲۸) فرمود:
کتاب سخن نگفته و هرگز سخن نگوید، و این رسول خدا (صلى الله علیه و آله ) است که به کتاب سخن کند، خداى عزوجل در این آیه فرماید: (این کتاب خدا است که بر شما به حق خوانده شود) (یعنى (ینطق ) بصیغه مجهول یا (علیکم ) را بتشدید یاء قرائت فرمود که معناى آن چنین است : این کتاب خدا است که (على ) شما به حق آن را مى خوانید). گوید: من عرض کردم : قربانت ما این آیه را این طور نمى خوانیم ؟
فرمود: به خدا جبرئیل آن را اینگونه بر محمد (صلى الله علیه و آله ) نازل فرمود، و این نیز از جمله آیاتى است که در کتاب خدا (از نظر قرائت ) تحریف شده .