از حضرت رسول صلی الله علیه وآله وسلم منقول است: مبادرت کنید به سوی باغ های بهشت. پرسیدند که، کدام است باغ های بهشت؟ فرمود: حلقه ها و مجمع ها که یاد خدا در آن کنند.

امیر المؤمنین علیه السلام فرمود: در همه جا خدا را یاد کنید که او با شما است.

در حدیث معتبر منقول است: حضرت رسول صلی الله علیه وآله وسلم از هیچ مجلسی بر نمی خاستند هر چند اندکی نشسته باشند، تا آن که بیست و پنج مرتبه استغفار می کردند.

در احادیث معتبره منقول است از رسول خداصلی الله علیه وآله وسلم که، یاد کننده خدا در میان غافلان، مانند کسی است که جهاد کند در راه خدا در هنگام گریختن دیگران و چنین کسی ثواب او بهشت است.

در حدیث معتبر منقول است: اسیری چند را به نزد حضرت رسول صلی الله علیه وآله وسلم آوردند از کافران، پس یکی از ایشان را پیش آوردند که گردن بزنند، در آن حال حضرت جبرئیل نازل شدو گفت: یا محمّد! این اسیر که می خواهی گردنش را بزنی به مردم طعام می خورانید و مهمان داری می کرد و خرج هایی که در میان قبیله واقع می شد می داد و بارهای گران اهل خود را بر دوش خود برمی داشت. پس حضرت به آن اسیر فرمودند که حق تعالی چنین وحی فرستاده است و من تو را آزاد کردم از کشتن به این خصلت ها. آن اسیر گفت: پروردگار تو این خصلت ها را دوست می دارد؟ فرمود: بلی. اسیر گفت: شهادت می دهم به وحدانیت خدا و به پیغمبری تو. به حق آن خداوندی که تو را به راستی فرستاده است، که هرگز از مال خود کسی را برنگردانیده ام.

از حضرت صادق (علیه السلام ) منقول است که در حکمت آل داود نوشته است که نباید کسى سفر کند مگر از براى سه چیز سفریکه توشه آخرت در آن حاصل شود یا سفرى که باعث مرمت امور معاش گردد یا سفرى که از براى سیرو لذتى باشد که حرام نباشد.
درحدیث دیگرفرمود که سفرکنید تا بدنهاى شما صحیح شود و جهاد کنید تا غنیمت دنیا و اخرت بیابید و حج کنید تا مال دار و بى نیازشوید.

حلیه المتقین

به سند معتبر منقول است که : معلی بن خنیس از حضرت امام جعفر صادق علیه السلام پرسید که حق مسلمان بر مسلمان چیست فرمود، که هفت حق است که هر یک از آنها واجبست و اگریکی از آنها را ترک کند، از دوستی و طاعت خدا بدر می رود، پرسید که آنها چیست فرمود که میترسم که بدانی و به عمل نیاوری و رعایت آنها نکنی ، آسانترین آن حقوق آنست که آنچه از برای خوددوست میداری از برای او دوست داری ، آنچه از برای خود نمی خواهی از برای او نخواهی ، دویم آنکه بپرهیزی از غضب او و پیروی خوشنودی او بکنی ، آنچه فرماید اطاعت کنی سیم آن که یاری به جان و مال و به زبان و به دست و به پا، چهارم آنکه دیده و راهنمای و آئینه او باشی ، پنجم آنکه تو سیر نباشی و او گرسته باشد، تو سیراب نباشی و او تشنه باشد، تو پوشیده نباشی و او عریان باشد، ششم آنکه اگر تو خدمتکار داشته باشی و او نداشته باشد، واجبست که خادم خود را بفرستی که جامه اش را بشوید، طعامش را بسازد و رختخوابش را بگستراند، هفتم آنکه اگر ترا قسم دهد بعمل آوری و اگر بخانه دعوت کند قبول کنی ، اگر بیمار شود بعیادتش بروی ، اگر بمیرد بجنازه اش حاضر شوی ، اگر دانی که حاجتی دارد پیش ‍ گیری ببر آوردن آن پیش از آنکه او تو سؤ ال کند، چون چنین کنی پیوند کرده محبت خود را بمحبت او و محبت او را بمحبت خود.
به سندهای معتبره از حضرت رسول صلّی اللّه علیه وآله وسلّم منقول است که : مؤ من را بر مؤ من هفت حق واجبست ، اول آنکه در حضور او را تعظیم نماید، محبتش در سینه او باشد، مال خود را با او صرف نماید، غیبت اورا بر خود حرام داند، و چون بیمار شود بعیادت او رود، چون بمیرد بجنازه اش حاضر شود، و بعد از مرگش بغیر از نیکی او چیزی نگوید.
حلیه المتقین

درحدیث معتبر از حضرت صادق ((علیه السلام )) منقول است که هرکه درمدح اهل بیت صلوات الله علیهم یک بیت شعر بگوید حق تعالى براى او خانه در بهشت بنا کند.
درحدیث دیگر فرمود که هرکه در مدح ما بیتى از شعر بگوید مؤ ید بروح القدس گردد.
درحدیث دیگر ازحضرت امام رضا ((علیه السلام )) منقول است که هرمؤ منى که یک بیت شعر در مدح اهل بیت بگوید، حقتعالى براى او در بهشت شهرى بنا کند بزرگتر ازهفت برابر دنیا و چون در آن شهر آید، هر ملک مقرب و هر پیغمبر مرسل بدیدن اوبیایند
حلیه المتقین دربیان بعضى از آداب متفرقه و فواید نافعه

از حضرت امیر المؤ منین ((علیه السلام )) منقول است که چند است که باعث پریشانى میشوند و چند چیز است که باعث توانگرى میشوند اما آنها که موجب فقر وپریشانى میشوند
تارعنکبوت را درخانه گذاشتن
درحمام بول کردن و درحال جنابت چیزى خوردن
با چوب گز خلال کردن
ایستاده شانه کردن
خاکروبه را در خانه گذاشتن
قسم دروغ خوردن
زنا کردن
اظهار حرص کردن
خواب کردن در میان نماز شام و خفتن و خواب کردن بعد از صبح پیش از طلوع آفتاب
دروغ بسیار گفتن
غنا و خوانندگى شنیدن
مردى را که در شب سؤ ال کند چیزى ندادن
خرج را زیاده از اندازه کردن
با خویشان بدى کردن

اما آنها که موجب توانگرى و زیادتى مال میشوند
ادامه نوشتار »

ازحضرت صادق ((علیه السلام )) منقول است که ده چیز است که اندوه را برطرف میکند راه رفتن وسوار شدن و سر در آب فروبردن و بسبزه زار نگاه کردن و خوردن و آشامیدن و جماع کردن و مسواک کردن و سرشستن باخطمى و نظر بر روى زن مقبول کردن و با مردان سخن گفتن

درحدیث معتبر منقول است که روزى آنحضرت غمگین شدند فرمودند که نمیدانم بچه سبب غمگین شده ام بر عتبه در ننشستم و میان گله گوسفندان نگذشتم و زیرجامه را ایستاده نپوشیدم ودست ورو را بدامن جامه پاک نکردم
حلیه المتقین دربیان بعضى از آداب متفرقه و فواید نافعه

ازحضرت امیر المؤ منین ((علیه السلام )) منقول است که سه چیز است که حافظه را زیاد میکند: مسواک کردن وروزه داشتند و قرآن خواندن
حلیه المتقین دربیان بعضى از آداب متفرقه و فواید نافعه

درحدیث معتبر از حضرت موسى بن جعفر منقول است که نه چیز است که کردن آنها موجب غلبه فراموشى است : خوردن سیب ترش و گشنیز و پنیر و نیم خورده موش و بول کردن در آب ایستاده و خواندن نوشته قبرها و راه رفتن در میان دوزن و شپش را انداختن و حجامت کردن در پشت گردن
حلیه المتقین دربیان بعضى از آداب متفرقه و فواید نافعه