درحدیث منقول است که : حضرت امیرالمؤ منین علیه السلام در وقت فوت وصیت نمود به حضرت امام حسن علیه السلام که برادری کن با برادران از برای خدا، دوست دار صالحان را برای صلاحشان .
*******************
از حضرت امام رضا علیه السلام منقول است که : هر که برادر مؤ منی برای خدا بگیرد خانه در بهشت یافته باشد.
*******************
از حضرت رسول صلّی اللّه علیه وآله وسلّم منقول است که : کسی بعد از اسلام فایده نیافته است که بهتر باشد از برادری که از برای خدا گرفته باشد.
*******************
در حدیث دیگر منقول است که : شخصی بحضرت امام محمد باقر علیه السلام عرض کرد که بسیار است که اندوهگین میشوم بی سببی بحدی که اهل و یاران من اثر آنرا از روی من مشاهده میکنند، فرمود که حق تعالی مؤ منان را از طینت بهشت آفریده و از نسیم رحمت خود در ایشان جاری گردانیده ، پس به این سبب مؤ منان برادر پدری و مادری یکدیگرند پس چون به روح یکی از مؤ منان اندوهی رسد مؤ منان دیگر برای اندوه او محزون میشوند.

در حدیث معتبر از حضرت رسول صلّی اللّه علیه وآله وسلّم منقول است که : نظر کردن به روی امام عادل عبادتست ، نظر کردن به روی عالم عبادتست ، نظر کردن به روی پدر و مادر از روی مهربانی وشفقت عبادتست ، نظر کردن به روی برادری که دوست داری او را برای خدا عبادت است .
از حضرت امیرالمؤ منین علیه السلام منقول است که : برادران دونوعند یکی برادرانی که محل اعتماد باشند در دوستی و یاری ودیگری برادران خندیدن و صحبت اما اول پس ایشان بمنزله دستند وبالند و اهلند ومالند پس چون بر برادری چنین اعتماد داشته باشی از برای او خرج کن مال و بدن خود را وبا دوستانش دوستی کن و با دشمنانش دشمنی کن و رازش را بپوشان وعیبش را مخفی دار و نیکیهایش را افشا کن ، بدانکه این قسم برادران کمترند از گوگرد سرخ که اکسیر است ، اما دویم پس تو لذت صحبت ایشان را مییابی این را از ایشان قطع مکن و توقع زیاده از این از ایشان مدار.

در احادیث معتبره دیگر وارد شده است که : مؤ من برادر مؤ من است و دیده او است ، راهنمای او است ، با او خیانت نمیکند، و بر او ظلم نمیکند، او را فریب نمیدهد، با او وعده که کند خلف نمیکند، با او دروغ نمیگوید، غیبت او نمیکند.
در حدیث معتبر از حضرت صادق علیه السلام منقول است که : صداقت و یاری و دوستی حدی چند دارد که هر که همه آنها در او نباشد، او را بکمال صداقت نسبت مده ، کسیکه هیچیک از آنها در او نباشد، بهیچ چیز از صداقت او را نسبت مده ، اول آن که آشکار و پنهانش با تو یکی باشد، دویم آنکه زینت تو را زینت خود داند غیب تو را عیب خود داند، سیم آنکه در به هم رسیدن مالی یا حکومتی سلوک خود را به او تغییر ندهد، چهارم آنکه آنچه توانائی او به آن رسد از تو منع نکند، پنجم آنکه در وقت نکبتها و بلاها تو را وانگذارد و ترک یاری تو نکند.
در حدیث دیگر فرمود که : هر که از برادران مؤ من تو سه مرتبه باتو به غضب آید و در هیچ مرتبه حرف بدی در حق تو نگوید، او را بدوستی و یاری خود بگیر.
حلیه المتقین