گفته اند روزی ((کثیر)) – شاعر به نزد ((فرزدق )) آمد و فرزدق او را گفت : ابوصخر! تو، قوی ترین شاعر عرب هستی ، آنجا که گفته ای : خواهم که او را از یاد برم . اما گویی لیلی در هرگذر بر من پدیدارست . و کثیر گفت تو سزاوارترین شاعر عرب به نازشی . که گفته ای : چون به راه افتیم ، بینی که مردمان نیز به دنبال ما به راه افتند و چون اشارت کنیم ، بازایستند. و این هر دو بیت از ((جمیل )) است که یکی را کثیر دزدیده است و دیگری را فرزدق