(زهد، دوگونه است ) یکی زهد عامه ، و آن ، زهد ظاهری است و دیگری زهد خاصه و آن ، چنان است که دنیا در نظرت چیزی نباشد، که از آن دوری کنی . و در نزد تو، بی نیازی و نیازمندی یکی باشد و جامه کهنه و نو و طعام خوب و بد، بر تو یکسان باشد. چنان که امیرالمومنین علی ، که – درود خدا بر او باد! فرمود: ایمان آدمی ، آنگاه به کمال می رسد، که از پوشیدن هیچ جامه ای ننگ نداشته باشد و از خوردن هیچ خوراکی ابراز تنفر نکند. و اشاره به قرآن کریم داشت که خدا می فرماید: ((لاتاءسوا علی ما فاتکم و لا تفر حوا بما آیتکم ))
کشکول شیخ بهایی
________________
لِکَیْلَا تَأْسَوْا عَلَى مَا فَاتَکُمْ وَلَا تَفْرَحُوا بِمَا آتَاکُمْ وَاللَّهُ لَا یُحِبُّ کُلَّ مُخْتَالٍ فَخُورٍ
سوره مبارکه حدید آیه ۲۳
تا بر آنچه از دست ‏شما رفته اندوهگین نشوید و به [سبب] آنچه به شما داده است ‏شادمانی نکنید و خدا هیچ خودپسند فخرفروشی را دوست ندارد

یکی از گذشتگان گفته است : برای هر مؤمنی ، مرگ بهتر از زندگی ست . زیرا، اگر نیکوکار باشد، خدا فرموده است : ((و ما عندالله خیر و ابق للذین آمنوا)) و اگر بد کار باشد، پروردگارا می فرماید: ((ولا یحسبن الذین کفروا انما نملی لهم خیر لا نفسهم انما نملی لهم لیزداد او اثما و لهم عذاب مهین ))
*****************
فیلسوفی گفت : انسان ، جز به مرگ نمی تواند. انسانیت را به مرحله کمال برساند.
****************
شاعری گفت :
خدا، مرگ را از ما جزای نیکو دهاد! زیرا، مرگ از هر مهربانی برای ما مهربان تر است . به زودی ، مردم را از آزار رهائی می دهد، و به خانه ای که برتر از این خانه است ، نزدیک می سازد
کشکول شیخ بهایی
________________
فَمَا أُوتِیتُم مِّن شَیْءٍ فَمَتَاعُ الْحَیَاهِ الدُّنْیَا وَمَا عِندَ اللَّهِ خَیْرٌ وَأَبْقَى لِلَّذِینَ آمَنُوا وَعَلَى رَبِّهِمْ یَتَوَکَّلُونَ سوره شوری آیه ۳۶
آن چه به شما داده شده برخورداری [و کالای] زندگی دنیاست و آنچه پیش خداست برای کسانی که گرویده ‏اند و به پروردگارشان اعتماد دارند بهتر و پایدارتر است

وَلاَ یَحْسَبَنَّ الَّذِینَ کَفَرُواْ أَنَّمَا نُمْلِی لَهُمْ خَیْرٌ لِّأَنفُسِهِمْ إِنَّمَا نُمْلِی لَهُمْ لِیَزْدَادُواْ إِثْمًا وَلَهْمُ عَذَابٌ مُّهِینٌ سوره آل عمران آیه ۱۷۸
البته نباید کسانی که کافر شده‏ اند تصور کنند اینکه به ایشان مهلت می‏دهیم برای آنان نیکوست ما فقط به ایشان مهلت می‏دهیم تا بر گناه [خود] بیفزایند و [آنگاه] عذابی خفت‏ آور خواهند داشت

عمربن خطاب به نزد پیامبر (ص ) آمد، و او را بر حصیری خوابیده دید. و نقش حصیر بر بدنش مانده . عمر در آن باره با پیامبر گفت . و او (ص ) گفت : آهسته تر! این ، پادشاهی نیست ! پیامبری ست .
کشکول شیخ بهایی

در فقه آمده است که : درآن چه بدن را سودمندست ، اسراف نیست . اسراف ، آنست که مال را تلف کند و بدن را زیان دارد.
************
حکیمی گفته است : زیاده روی در خوبی ، اسراف نیست . همچنان که در اسراف ، خوبی نیست .
کشکول شیخ بهایی

حکیمی گفت : ادب ، یکی از دو منصب است و گفت : برتری ، به خرد و ادب است نه به اصل و نسب . زیرا، بی ادب ، نسب خویش تباه ساخته و بی خرد، اصل خویش گم کرده است . و گفت : ادب ، زشتی نسب را بپوشاند و وسیله رسیدن به هر برتری و شفیع آدمی به هر مذهب است .
*********************
بادیه نشینی ، پسر را گفت : ای پسر کم ! ادب ، ستونی ست که خردها را تاءیید کند و زیوری ست که نسب های غیر اصیل را زینت دهد و دانا از آن بی نیاز نیست . هر چند طبعی درست داشته باشد. زیرا، به ادب نیازمندست . تا شکوفا شود، همچنان که زمین از آب بی نیازنیست ، تا بارور شود.
کشکول شیخ بهایی

امام محمد باقر (ع ) پدران خویش از امیرالمومنین روایت کرد که : در برابر عذاب خدا، دو گونه پناه وجود دارد. یکی از آن دو، از میان رفته است و آن دیگری را پناه گیرید. اما آن امان که از میان رفت ، رسول خداست و آن که باقی ست ، آمرزش خواهی ست . خداوند بزرگ فرمود: ((وما کان الله لیعذبهم و انت فیهم و ما کان معذبهم و هم یستغفرون )) و جامع نهج البلاغه گفته است : این ، از خوبی های استخراج و ظرافت های استنباط است
کشکول شیخ بهایی
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
ایه ۳۳ سوره انفال
وَمَا کَانَ اللّهُ لِیُعَذِّبَهُمْ وَأَنتَ فِیهِمْ وَمَا کَانَ اللّهُ مُعَذِّبَهُمْ وَهُمْ یَسْتَغْفِرُونَ
تا آنگاه که تو در میانشان هستی خدا عذابشان نکند و تا آنگاه که از خدا آمرزش می طلبند ، نیز خدا عذابشان نخواهد کرد