امام باقر(ع) فرماید: چون خدا عقل را آفرید از او بازپرسى کرده باو گفت پیش آى پیش آمد، گفت باز گرد، بازگشت، فرمود بعزت و جلالم سوگند مخلوقى که از تو به پیشم محبوب‏تر باشد نیافریدم و ترا تنها بکسانیکه دوستشان دارم بطور کامل دادم. همانا امر و نهى کیفر و پاداشم متوجه تو است
اصول کافی جلد ۱ کتاب عقل وجهل
***************************
اصبغ بن نباته از على علیه السلام روایت مى‏کند که جبرئیل بر آدم نازل شد و گفت: اى آدم من مأمور شده‏ام که ترا در انتخاب یکى از سه چیز مخیر سازم پس یکى را بر گزین و دو تا را واگذار. آدم گفت چیست آن سه چیز؟ گفت: عقل و حیاء و دین آدم گفت عقل را برگزیدم، جبرئیل بحیاء و دین گفت شما باز گردید و او را واگذارید، آن دو گفتند اى جبرئیل ما مأموریم هر جا که عقل باشد با او باشیم. گفت خود دانید و بالارفت
اصول کافی جلد ۱ کتاب عقل وجهل
***************************
شخصى از امام ششم علیه السلام پرسید عقل چیست؟ فرمود چیزى است که بوسیله آن خدا پرستش شود و بهشت بدست آید آن شخص گوید: گفتم پس آنچه معاویه داشت چه بود؟ فرمود: آن نیرنگست، آن شیطنت است، آن نمایش عقل را دارد ولى عقل نیست.
اصول کافی جلد ۱ کتاب عقل وجهل
***************************

پیغمبر فرمود: خدا به بندگانش چیزى بهتر از عقل نبخشیده است، زیرا خوابیدن عاقل از شب بیدارى جاهل بهتر است و در منزل بودن عاقل از مسافرت جاهل (به سوى حج و جهاد) بهتر است و خدا پیغمبر و رسول را جز براى تکمیل عقل مبعوث نسازد (تا عقلش را کامل نکند مبعوث نسازد) و عقل او برتر از عقول تمام امتش باشد و آنچه پیغمبر در خاطر دارد، از اجتهاد مجتهدین بالاتر است و تا بنده‏اى واجبات را به عقل خود در نیابد آنها رإ؛ انجام نداده است همه عابدان در فضیلت عبادتشان بپاى عاقل نرسند. عقلا همان صاحبان خردند که درباره ایشان فرموده: تنها صاحبان خرد اندرز مى‏گیرند
اصول کافی جلد ۱ کتاب عقل وجهل

بدانکه موافق احادیث معتبره بسیار زینت کردن و جامه هاى پاکیزه و فاخر پوشیدن هرگاه از حلال بهم رسد و مناسب حال او باشد سنت است و موجب خوشنودى پروردگار است و اگر ازحلال بهم نرسد بهر چه میسرشود باید قناعت نماید. وتحصیل زیادتیهاى لباس رامانع عبادت الهى نگرداند واگر حقتعالى روزى را براو فراخ گرداند، درخور آن بخورد و بپوشد وصرف نماید وبه برادران مؤ من بدهد.
و اگر روزى بر او تنگ شود قناعت نماید و بحرام و شبهه خود را آلوده نکند،

*******************
در حدیث معتبر از حضرت امام جعفر صادق علیه السلام منقول استکه هرگاه خدا نعمتى به بنده خود کرامت فرماید و اثر آن نعمت بر او ظاهر شود او را دوست خدامینامند ویاد کننده نعمت پروردگار خواهد بود. و اگر براو ظاهر نشود او را دشمن خدا مینامند و تکذیب کننده نعمت پرودگار خواهد بود.
و در حدیث دیگر از آنحضرت منقول است که هرگاه حق تعالى نعمتى ببنده کرامت فرماید دوست میدارد که اثرآن نعمت را براو ببیند.
***********************
از حضرت امیرالمؤ منین صلوات الله علیه منقول است که از براى برادر مؤ من خود زینت کنید چنانچه براى بیگانه زینت کنید که خواهید شما را به خوش ترین هیئتى بیند.
وبسند معتبر منقول است که حضرت على بن موسى الرضا علیه السلام در تابستان بر روى حصیر مى نشستند و در زمستان بر روى پلاس و در خانه جامه هاى گنده میپوشیدند و چون بیرون میآمدند براى مردم زینت میکردند.
************************
واز حضرت صادق علیه السلام منقول است که حقتعالى زینت و اظهار نعمت را دوست میدارد و ترک زینت و اظهار بدحالى را دشمن میدارد و دوست میدارد که اثر نعمت را در بنده خود ببیند باینکه جامه خود را پاکیزه کند و خودرا خوشبو دارد، وخانه را نیکو دارد و ساحتهاى خانه را بِروبَد حتى آنکه چراع پیش از فرو رفتن آفتاب روشن کردن فقر را زایل میکند و روزى را زیاد میکند.
****************************
واز حضرت امیرالمؤ منین علیه السلام منقول است که حقتعالى جمعى را خلق کرده است که براى شفقت برایشان دنیا را تنگ کرده است و برایشان محبت دنیا را از ایشان برداشته است پس بسوى آخرت که حقتعالى ایشان رابسوى آن خوانده راغب گردیده اند و بر تنگى معاش و مکروهات دنیا صبر میکنند و مشتاقند بآنچه نزد خدا است از کرامت ابدى و جان خود را در رضاى خدا درباخته اند و آخر کار ایشان شهادت است پس چون بنشاءه آخرت روند حق تعالى از ایشان خوشنود باشد و میدانند که مرگ راهیست که همه را در پیش است پس توشه براى آخرت خود اندوخته اند و طلا و نقره جمع نکرده اند وجامه هاى گنده مى پوشند و بقوت ضرورى قناعت مینمایند وزیادتیها را در راه خدا میدهند که توشه آخرت ایشان باشد و از براى رضاى خدا با نیکان دوستى میکنند و از براى خدا با بدان دشمنى مى نمایند، ایشانند چراغهاى راه هدایت وایشانند متنعم
بنعیم آخرت
حلیه المتقین
مطالب مشابه
رنگ برخی از لباس های اهلبیت علیهم السلام
بهترین رنگها ی لباس
دربیان جامه هائیکه حرام است پوشیدن آنها
درفضیلت تجمل و زینت کردن
درپوشیدن پنبه و کتان و پشم

گم شد از بغداد شبلى چندگاه

کس به سوى او کجا مى برد راه ؟

باز جستندش رهر موضع بسى

در مخنث خانه اى دیدش کسى

در میان آن گروه بى ادب

چشم تر بنشسته بود و خشک لب

سائلى گفت : اى بزرگ راز جوى ؟

این چه جاى تست ؟ آخر بازگوى !

گفت : این قومند چون تر دامنان

در ره دنیا نه مردان ، نه زنان

من چو ایشانم ، ولى در راه دین

نه زنم ، نه مرد در این ، آه ازین !

گم شدم در ناجوانمرى خویش

شرم مى دارم من از مردى خویش

هر که جان خویش را آگاه کرد

ریش خود دستار خوان راه کرد

همچو مردان ، ذل خود کرد اختیار

کرد بر افتادگان عزت نثار

گر تو بیش آیى ز مورى در نظر

خویشتن را، از بتى باشى بتر

مدح و ذمت گر تفاوت مى کند

بتگرى باشى که او بت مى کند

گر تو حق بنده اى ، بتگر، مباش !

ورتو مرد ایزدى ، آزر مباش !

نیست ممکن در میان خاص و عام

از مقام بندگى برتر مقام

بندگى کن ! بیش از این دعوا مجوى !

مرد حق شو! عزت از عزى مجوى !

چون تو را صد بت بود در زیر دلق

چون نمایى خویش را صوفى به خلق ؟

اى مخنث ! جامعه مردان مدار!

خویش را زین بیش سرگردان مدار

امیر المومنین علیه السلام فرمود:
براى شش گروه ، بهشت را ضمانت مى کنم :
۱ شخصى که براى صدقه دادن از خانه خارج مى شود و در این هنگام مرگش فرا مى رسد.
۲ کسى که براى عیادت بیمار از خانه بیرون مى آید و فوت مى کند.
۳ شخصى که براى جهاد در راه خدا از خانه خارج مى شود و به شهادت مى رسد.
۴ کسى که براى انجام حج خانه خدا بیرون مى آید و ملک الموت جانش را مى ستاند.
۵ آن کس کى براى بجا آوردن نماز جمعه از منزل خارج مى شود و مى میرد.
۶ کسى که براى تشییع جنازه مسلمانى از خانه خارج شده و فوت مى کند

امیر المومنین علیه السلام فرمود:
زمانى که انسان آخرین روز زندگیش در دنیا و اولین روز از آخرت یعنى روز مرگ را مى بیند، مال و فرزندان و عملش در برابرش مجسم مى شود. در این حال انسان به مال رو مى کند و مى گوید:
سوگند به خدا، من در طلب تو حریص ، و در صرف کردنت بخیل بودم . اکنون براى من چه مى کنى ؟
مال پاسخ مى دهد: کفن خود را از من برگیر.
آنگاه رو به فرزندان کرده و مى گوید:
به خدا سوگند ، من دوستدار شما و مدافع شما بودم . حال شما براى من چه مى کنید؟
پاسخ مى دهند: ما تو را به گور مى سپاریم و در خاک پنهان مى سازیم .
در این هنگام ، رو به عمل خود مى کند و مى گوید: به خدا قسم ، تو بر من بسیار سنگین بودى و رغبتى براى انجام دادن تو نداشتم ، تو با من چه مى کنى ؟
عمل پاسخ مى دهد: من در گور و در روز محشر با تو همراه و همنشین خواهم بود، تا هر دو با هم بر خداوند، عرضه شویم

حضرت رسول صلى الله علیه وآله در آخرین خطبه اى که ایراد کردند، فرمودند:
هر کس یکسال قبل از فوتش توبه کند، خداوند توبه او را مى پذیرد. سپس ‍ فرمودند:
یکسال زیاد است . هر کس یک ماه قبل از فوتش توبه کند، توبه اش پذیرفته مى شود.
دوباره فرمودند: یک ماه نیز زیاد است . هر کس یک هفته قبل از فوتش توبه کند. خداوند توبه او را قبول مى کند.
باز فرمودند: یک روز هم بسیار است هر کس یک ساعت قبل از فوت توبه کند، توبه اش مقبول است .
باز فرمودند یک ساعت نیز زیاد است . هر کس در حالى که نفسش به اینجا رسیده با دست مبارک به حلق خود اشاره نمودند توبه کند، توبه او مورد قبول حضرت بارى تعالى واقع مى شود

اندرز ابوذر، توشه راه
ابوذر در کنار کعبه بپا خاست و گفت :
من جندب بن سکن هستم مردم گرد او آمدند و او گفت : هنگامى که براى شما سفرى پیش مى آید، با خود توشه اى بر مى دارد. پس براى سفر روز قیامت ، توشه اى برگیرید.
آیا در این سفر، به چیزى نیاز ندارید؟
گفتند: ما را راهنمایى کن .
جناب ابوذر فرمود:
در یک روز گرم ، به یاد روز حشر، روزه بگیرید و براى کارهاى سخت
و براى تاریکى و وحشت قبر، در تاریکى شب ، دو رکعت نماز بگذارید.
توشه این راه ، کلمه خیرى است که بیان مى کنى ، و کلمه شرى است که از گفتنش خود را باز مى دارى .
یا صدقه اى که به مسکینى محتاج بخشى ، تا از مشکلات آن روز دشوار (قیامت ) نجات یابى . اى بشر محتاج !!
دنیا را در دو درهم خلاصه کن .
یک درهم ، براى خانواده ات نگاه دار. و درهم دیگر را براى آخرتت پیش ‍ فرست . و بدان که ، درهم سوم ، تنها برایت زیان دارد، نه سود و هیچگاه به آن نیاز پیدا نخواهى کرد.
دنیا را در دو کلمه خلاصه کن یک کلمه ، براى طلب حلال و کلمه دیگر، براى آخرت . و کلمه سوم ، زیان دارد و سود ندارد. و به آن نیاز نخواهى یافت .
جناب ابوذر، سپس چنین افزود:
حسرت روزى که به آن نرسیده ام ، مرا کشت .

حضرت موسى علیه السلام ، مشغول مناجات و راز و نیاز با خداوند، عرض ‍ کرد:
بارالها! آیا تو از من دور هستى که من تو را با صداى بلند بخوانم ؛ و یا نزدیکى ، تا با تو آرام و پنهانى سخن بگویم ؟!
خداوند عزوجل فرمود: من همنشین کسى هستم که مرا یاد کند.
حضرت موسى علیه السلام عرض کرد: من در حالتهاى قرار مى گیرم که به یاد تو هستم ولى شرم مى کنم تو را یاد کنم . (نام تو را ببرم )
خداوند فرمود: اى موسى ! مرا در همه حالتها یاد کن . (نام مرا همیشه بر زبان بیاور).

امام باقر از پدرش علیهما السلام روایت کرده که فرمود:
فرشته موکّل بر هر بنده اى ، کردار او را در نامه عملش مى نویسد، پس شما در آغاز و پایان هر روز عمل خوبى انجام دهید که فرشتگان بنویسند تا خطاهاى میان آن دو بر شما بخشوده گردد
**********************
عبد اللّه بن ابراهیم گوید:
امام صادق (ع) از طریق پدرش از پدران بزرگوارش علیهم السّلام روایت کرده که رسول خدا (ص) فرمود: چهار چیز از ذخائر نیکیهاست : پنهان داشتن حاجت ، و نیاز، و پنهان داشتن صدقه ، و پنهان داشتن بیمارى ، و پنهان داشتن مصیبت و گرفتارى
**********************

ابو حمزه ثمالى گوید:
امام زین العابدین علىّ بن الحسین بن علىّ علیهم السّلام فرمود: هر کس ‍ مؤمن گرسنه اى را طعام دهد خداوند از میوه هاى بهشتى به او بخوراند. و هر کس مؤمن تشنه اى را سیراب کند خداوند از شراب بکر و سر بمهر بهشتى سیرابش نماید، و هر کس مؤمنى را بپوشاند خداوند از لباسهاى سبز بهشتى باو بپوشاند، و تا آن زمان که تار و پودى از آن لباس به تن اوست پیوسته تحت ضمان و مراقبت خدا خواهد بود.