یک روز رسول خدا (ص) به یکى از اصحابش فرمود:
اى بنده خدا دوست در در راه خدا و دشمنى کن در راه خدا
مهر ورز در راه خدا و خصومت کن در راه خدا
که به ولایت خدا نرسى جز بدان و نیابد مردى مزه ایمان را هر چه هم نماز و روزه اش بسیار باشد تا چنین باشد و به درستی بیشتر برادرى مردم در این روزگار در راه دنیا است ، بر سر آن با هم دوستى کنند و بر سرا آن باهم دشمنى ورزند و این نزد خدا براى آنها هیچ فایده ندارد به آن حضرت گفت چطور بدانم که در راه خداى عز و جل دوستى و دشمنى کردم دوست خدا کیست تا پا او دوستى کنم و دشمنش کیست تا دشمن او باشم رسول خدا (ص) اشاره به على (ع) کرد و فرمود این مرد را مى بینى ؟ عرضکرد آرى فرمود دوست او دوست خداست او را دوست دار دشمن او دشمن خداست او را دشمن دار، دوستش را دوست دار گرچه کشنده پدرت باشد و دشمنش را دشمن دار گرچه پدر یا فرزندت باشد.