حـضـرت صادق (ع ) فرمود: امیرالمؤ منین علیه السلام فرمود: باکى نیست بر تو که با شخص خردمند همنشین شوى اگر چه کرم (جوانمردى و جود و بخشش ) او را نپسندى (و از ایـن ناحیه نفعى از او نبرى ) ولى از خرد او منتفع شو، و از اخلاق بدش بپرهیز، و هیچگاه هـم نشینى با شخص کریم را از دست مده اگر چه از خرد او سودى نبرى ولى با خرد خود از کرم او سود ببر، و بگریز هر چه مى توانى از هم نشینى با شخص پست و بى خرد.
اصول کافی جلد ۴ باب کسیکه رفاقت و هم نشینى با او لازم است روایت ۱
*********************************************
ابـو عـدیـس گـویـد: حضرت باقر (ع ) فرمود: اى صالح (ظاهر اینست که صالح نام ابـوعدیس بوده ) پیروى کن از کسیکه تو را مى گریاند و اندرزت مى دهد، و پیروى مکن از آنکه تو را بخنداند و گولت زند، و بزودى همگى بر خدا درآئید و بدانید.
اصول کافی جلد ۴ باب کسیکه رفاقت و هم نشینى با او لازم است روایت ۲
*****************************************

امـیـرالمـؤ منین علیه السلام فرمود: رسول خدا (ص ) فرمود: بنگرید: که با چه کسى هـم صـحـبـت هـسـتـیـد؟ زیـرا هیچکس ‍ نیست که مرگش فرا رسد جز آنکه یارانش در پیش خدا بـرابرش مجسم شوند، اگر از نیکان باشد نیکانند (و بدانها شاد شود) و اگر از بدان بـاشـد بد هستند (و بداند که بسرنوشت آنان دچار شود) و هیچکس نیست که بمیرد و هنگام مرگش ‍ برابر او مجسم نشود.
اصول کافی جلد ۴ باب کسیکه رفاقت و هم نشینى با او لازم است روایت ۳
****************************************
ابـن مـسـکـان از مـردى از اهـل جـبـل که نامش را نگفته از حضرت صادق (ع ) حدیث کند که فـرمـود: بر تو باد (که رفاقت کنى ) با دوستان دیرین (که آنها را آزمایش کرده اى ) و بـپـرهـیـز از هـر (رفـیـق ) تـازه پـیـمـان شـکـن کـه پـناه ندهد و عهد و میثاقى نشناسد و از استوارترین مردمان در پیش خود بر حذر باش (که ممکن است روزى دشمنت شود).
اصول کافی جلد ۴ باب کسیکه رفاقت و هم نشینى با او لازم است روایت ۴
***********************************************
حـضـرت صادق (ع ) فرمود: محبوبترین برادرانم نزد من کسى است که عیبهاى مرا پیش من هدیه آورد (و آنها را بمن گوشزد کند).
اصول کافی جلد ۴ باب کسیکه رفاقت و هم نشینى با او لازم است روایت ۵
***************************************************
و نیز فرمود علیه السلام : دوستى از روى راستى و درستى نباشد جز با شرایط آن پـس هـر کـه در او آن شـرایـط یـا پـاره اى از آنـهـا بـاشـد او را اهـل چـنـیـن دوسـتـى بدان و کسیکه چیزى از آن شرایط در او نباشد او را باینگونه دوستى نسبت مده .
اولش اینکه نهان و عیانش براى تو یکسان باشد.
دوم اینکه زیب و زینت تو را زینت خود داند، و زشتى تو را زشتى خود شمرد.
سوم اینکه ریاست و دارائى حالش را نسبت بتو تغییر ندهد.
چهارم اینکه از آنچه توانائى دارد نسبت تو دریغ نکند.
پـنـجم که همه خصلتها را در بردارد اینکه هنگام بیچارگى و پیش آمدهاى ناگوار تو را رها نکند
اصول کافی جلد ۴ باب کسیکه رفاقت و هم نشینى با او لازم است روایت ۶