یک روز رسول خدا (ص) بیکى از اصحابش فرمود:
اى بنده خدا دوست در در راه خدا و دشمنى کن در راه خدا مهر ورز در راه خدا و خصومت کن در راه خدا که بولایت خدا نرسى جز بدان و نیابد مردى مزه ایمان را هر چه هم نماز و روزه اش بسیار باشد تا چنین باشد و بتحقیق گردیده است بیشتر برادرى مردم در این روزگار شما در راه دنیا است ، بر سر آن با هم دوستى کنند و بر سرا آن باهم دشمنى ورزند و این نزد خدا براى آنها هیچ فایده ندارد ب آن حضرت گفت چطور بدانم که در راه خداى عز و جل دوستى و دشمنى کردم دوست خدا کیست تا پا او دوستى کنم و دشمنش کیست تا دشمن او باشم رسول خدا (ص) اشاره بعلى (ع) کرد و فرمود این مرد را مى بینى ؟ عرضکرد آرى فرمود دوست او دوست خداست او را دوست دار دشمن او دشمن خداست او را دشمن دار، دوستش را دوست دار گرچه کشنده پدرت باشد و دشمنش را دشمن دار گرچه پدر یا فرزندت باشد.