ولادت
ابو محمد، حسین بن سعید بن حماد بن مهران اهوازى ، یکى از شخصیت هاى بزرگ شیعه در قرن سوم هجرى ، در کوفه ، شهر روات بزرگ شیعه ، به دنیا آمد.
او اصالتاً ایرانى بود. رشد او در خاندانى صورت گرفت که ارادتمند و علاقه مند به اهل بیت رسول خدا صلى اللّه علیه و آله و سلم و از موالى امام زین العابدین علیه السلام به شمار مى آمدند.
او یکى از یاران امام رضا و امام جواد و امام هادى علیهم السلام مى باشد.
وى از راویان بزرگ حدیث و از مشایخ جلیل القدر روایتى به شمار مى آید.
روایات وى از اعتبار و شهرت خاصى در میان فقهاى شیعه برخوردار است و در بسیارى از مجموعه هاى بزرگ روایى مانند: اصول کافى ، من لا یحضره الفقیه ، تهذیب ، استبصار، محاسن ، وسائل الشیعه و بحار الانوار از وى روایت نقل شده و به احادیث او استناد مى گردد.

خاندان ابن سعید
این خاندان مشهور به ایمان عمیق به خداوند تبارک و تعالى و اخلاص به درگاه او بودند و از علاقه مندان به اهل بیت رسول خدا به شمار مى آمدند و در این راه جهاد و مبارزه طولانى را آغاز نموده بودند.
آنان با عمل صالح و دفاع از حق اهل بیت رسول خدا به مبارزه عملى و فرهنگى با حکومت بنى عباس ، که از دشمنان آل على به شمار مى آمدند، پرداختند و در این راه خدمات شایانى نیز انجام دادند.
شخصیت
وى از شخصیت هاى بزرگ علمى دوران خود به شمار مى آمد. ابن ندیم مى گوید: ((حسین بن سعید اهوازى اهل کوفه و عالم ترین شخصیت زمان خود بود.
اطلاع گسترده و فراوانى از علم فقه و روایات و احادیث و مناقب و فضایل خاندان رسول خدا صلى اللّه علیه و آله و سلم داشت و از علوم فراوانى از معارف شیعه بهره مند بود.))
سفر به اهواز
وى همراه برادرش حسن بن سعید اهوازى براى نشر تعالیم اسلام و معارف آل رسول به اهواز سفر کرد و از برترى آل محمد صلى الله علیهم با زبان و قلم خود سخن گفت و در این راه از هیچ کوششى فروگذار نکرد و نهایت سعى و تلاش خود را در این راه به عمل آورد و بسیارى از مردم را از علاقه مندان و شیفتگان محمد و آل محمد گردانید.
شخصیت هاى فراوانى مانند: اسحاق بن ابراهیم حضینى و على بن رسان و على بن مهزیار و عبد الله بن محمد حضینى را خدمت امام رضا علیه السلام برد و از یاران و شیفتگان و شیعیان آن حضرت گردانید.
سفر به قم
حسین بن سعید بعد از وفات برادر ارجمندش حسن بن سعید، یار دیرین و پشتیبان خود را از دست داد.
او پس از این واقعه به شهر قم سفر کرد تا با ارتباط با دیگر روات بزرگ شیعه در آن دیار، هم از آنها بهره ببرد و هم آثار خود را از فراموشى نجات بخشد.
در قم به منزل حسن بن ابان رفت و شخصیتهاى فراوانى از بزرگان قم به استقبال او آمدند و از روایات او بهره مند گشتند و سرانجام در همان شهر هم به دیار دوست سفر کرد و دیده از این جهان فرو بست .
اساتید
او علاوه بر محضر امام رضا و امام جواد و امام هادى علیهم السلام از محضر شخصیت ها و روات بزرگى نیز بهره برد مانند: محمد بن ابى عمیر، احمد بن محمد بن ابى نصر بزنطى ، جمیل بن دراج ، حماد بن عیسى ، صفوان بن یحیى ، ظریف بن ناصح ، محمد بن سنان ، یونس بن عبد الرحمان و چهره هاى درخشان دیگرى از راویان بزرگ حدیث .
شاگردان
شخصیت هاى فراوانى از محضر او بهره برده اند مانند: ابراهیم بن هاشم ، احمد بن ابى عبد الله برقى ، احمد بن محمد بن عیسى ، حسن بن محبوب ، سعد بن عبد الله ، سهل بن زیاد و على بن مهزیار اهوازى .
تألیفات
او داراى بیش از ۳۰ تألیف است که همه آنها را با مشارکت برادرش نوشته است .
از جمله تالیفات او مى توان :
۱ – الرد على الغلاه
۲ – المناقب
۳ – المثالب
۴ – الزهد
۵ – المؤمن
۶ – کتاب الوضوء
۷ – کتاب الصلاه
۸ – کتاب الزکاه
۹ – کتاب الصوم
۱۰ – کتاب الحج
۱۱ – کتاب النکاح
۱۲ – کتاب الطلاق
۱۳ – کتاب العتق
۱۴ – کتاب الایمان
۱۵ – کتاب التجارات
۱۶ – کتاب الخمس
۱۷ – کتاب الشهادات
۱۸ – کتاب الصید
۱۹ – کتاب المکاسب
۲۰ – کتاب الاشربه
۲۱ – کتاب الزیارات
۲۲ – کتاب التقیه را نام برد.