ای معاذ قرآن خدا را بدانها بیاموز، آنان را با اخلاق خوب پرورش بده، مردم را در مقام خودشان وادار چه نیک باشند و چه بد و امر خدا را در آنها اجرا کن، در فرمان خدا و مال خدا از هیچ کس در هراس مباش زیرا اختیار با تو نیست و مال از آن تو نیست، امانت آنها را کم یا بیش بدانها بپرداز، بر تو باد نرمش و گذشت در غیر مورد ترک حق که نادان بگوید حق خدا را ترک نمودی ، از کارمندان خود در هر چه میترسی دچار عیبی شوی پوزش طلب تا تو را معذور دارند، شعارهای دوران جاهلیت را از میان ببر مگر آنچه را اسلام زنده داشته است.

امر اسلام را از خرد و کلان پدیدار کن و بیشتر همتت به نماز باشد که سر مسلما نی است پس از اعتراف به دین مردم به خدا و روز جزا یاد آوری کن و پندگوئی را دنباله کن که آنها را به کردار خدائی نیرومند سازد، سپس آموزگان در میانشان پراکنده کن، و آن خدا را بپرست که بوی باز میگردی ، و در راه خدا از هیچ سرزنش مترس.

من بتو سفارش کنم. به پرهیزگاری از خدا و راست گوئی و وفاء به پیمان و پرداخت امانت و ترک خیانت و نرم گوئی و ابتدای به سلام و حمایت همسایه و پناهنده، و مهربانی با یتیم و خوش‏کرداری و کوتاه کردن آرزو، و دوست داشتن دیگر سرای ، و هراس از حساب، و چسبیدن به ایمان، و فهمیدن قرآن و فرو- خوردن خشم، و فروتنی .

مبادا مسلمانی را دشنام بدهی یا از گنهکاری پیروی کنی یا امام عادلی را نافرمانی کنی یا راستگوئی را باور نداری یا دروغ زنی را باور داری ، پروردگارت را نزد هر سنگ و درخت بیاد آور و برای هر گناه توبه‏ ای تازه کن، گناه نهان را با توبه نهان و عیان را با توبه عیان.