حکمت 121
ارزيابی عمل ها
(اخلاقی ) و درود خدا بر او، فرمود: چقدر فاصله بين دو عمل دور است: عملی که لذّتش می رود و کيفر آن می ماند، و عملی که رنج آن می گذرد و پاداش آن ماندگار است
حکمت 122
عبرت از مرگ ياران
(اخلاقی ، اجتماعی ) و درود خدا بر او، فرمود: (در پی جنازهای می رفت و شنيد که مردی می خندد.) گويی مرگ بر غير ما نوشته شده، و حق جز بر ما واجب گرديد، و گويا اين مردگان مسافرانی هستند که به زودی باز می گردند، در حالی که بدنهايشان را به گورها می سپاريم، و ميراثشان را می خوريم. گويا ما پس از مرگ آنان جاودانهايم آيا چنين است، که اندرز هر پند دهندهای از زن و مرد را فراموش می کنيم و خود را نشانه تيرهای بلا و آفات قرار داديم
حکمت 123
الگوهای کامل انسانيّت
(اخلاقی ) و درود خدا بر او، فرمود: خوشا به حال آن کس که خود را کوچک می شمارد، و کسب و کار او پاکيزه است، و جانش پاک، و اخلاقش نيکوست، که ما زاد بر مصرف زندگی را در راه خدا بخشش می کند، و زبان را از زياده گويی باز می دارد و آزار او به مردم نمی رسد، و سنّت پيامبر صلّی اللّه عليه و آله و سلّم او را کفايت کرده، بدعتی در دين خدا نمی گذارد.
(برخی حکمت 123 و 122 را از پيامبر صلّی اللّه عليه و آله و سلّم نقل کرده اند)
حکمت 124
روانشناسی زن و مرد
(علمی ، اخلاقی ) و درود خدا بر او، فرمود: غيرت زن، کفر آور، و غيرت مرد نشانه ايمان اوست.
حکمت 125
امام و شناساندن اسلام
(معنوی ، اعتقادی ) و درود خدا بر او، فرمود: اسلام را چنان می شناسانم که پيش از من کسی آنگونه معرّفی نکرده باشد. اسلام همان تسليم در برابر خدا و تسليم همان يقين داشتن، و يقين اعتقاد راستين، و باور راستين همان اقرار درست، و اقرار درست انجام مسئوليّتها، و انجام مسئوليّتها همان عمل کردن به احکام دين است.
حکمت 126
شگفتی ضدّ ارزشها
(اخلاقی ، اجتماعی ، اعتقادی ) و درود خدا بر او، فرمود: در شگفتم از بخيل: به سوی فقری می شتابد که از آن می گريزد، و سرمايهای را از دست می دهد که برای آن تلاش می کند. در دنيا چون تهيدستان زندگی می کند، امّا در آخرت چون سرمايهداران محاکمه می شود. و در شگفتم از متکبّری که ديروز نطفهای بی ارزش، و فردا مرداری گنديده خواهد بود و در شگفتم از آن کس که آفرينش پديدهها را می نگرد و در وجود خدا ترديد دارد و در شگفتم از آن کس که مردگان را می بيند و مرگ را از ياد برده است، و در شگفتم از آن کس که پيدايش دوباره را انکار می کند در حالی که پيدايش آغازين را می نگرد، و در شگفتم از آن کس که خانه نابود شدنی ، را آباد می کند امّا جايگاه هميشگی را از ياد برده است.
حکمت 127
نکوهش از سستی در عمل
(اخلاقی ) و درود خدا بر او، فرمود: آن کس که در عمل کوتاهی کند، دچار اندوه گردد، و آن را که از مال و جانش بهرهای در راه خدا نباشد خدا را به او نيازی نيست.
حکمت 128
تأثير عوامل زيست محيطی در سلامت
(عملی ، بهداشتی ) و درود خدا بر او، فرمود: در آغاز سرما خود را بپوشانيد، و در پايانش آن را دريابيد، زيرا با بدنها همان می کند که با برگ درختان خواهد کرد: آغازش می سوزاند، و پايانش می روياند.«»
حکمت 129
شناخت عظمت پروردگار
(اعتقادی ) و درود خدا بر او، فرمود: بزرگی پروردگار در جانت، پديدهها را در چشمت کوچک می نماياند.
حکمت 130
توجّه به فنا پذيری دنيا
(اخلاقی ، معنوی ) و درود خدا بر او، فرمود: (امام عليه السّلام، وقتی از جنگ صفّين برگشت و به قبرستان پشت دروازه کوفه رسيد رو به مردگان کرد.) ای ساکنان خانه های وحشت زا، و محلّه های خالی و گروهای تاريک، ای خفتگان در خاک، ای غريبان، ای تنها شدگان، ای وحشت زدگان، شما پيش از ما رفتيد و ما در پی شما روانيم، و به شما خواهيم رسيد. امّا خانه هايتان ديگران در آن سکونت گزيدند و امّا زنانتان با ديگران ازدواج کردند، و امّا اموال شما در ميان ديگران تقسيم شد اين خبری است که ما داريم، حال شما چه خبر داريد (سپس به اصحاب خود رو کرد و فرمود) بدانيد که اگر اجازه سخن گفتن داشتند، شما را خبر می دادند که: بهترين توشه، تقوا است.
قصار الحکم نهج البلاغه 121 تا 130