عارفی در تفسیر آیه شریفه ((ولقد نعلم انک یضیق صدرک بما یقولون فسبح بحمد ربک )) گوید: و یا از درد آن چه پیرامون تو می گویند، به ثنا خوانی ما، آرام گیر! و نزدیک به این معنی ست ، که گفته اند: پیامبر (ص ) منتظر رسیدن وقت نماز بود و ((بلال )) را می گفت ای بلال ! ما را راحت کن ! یا: با اعلام وقت نماز ما را راحت کن ! و نیز ندیدی ؟ که گفت : ((نماز، نور چشم منست . و از همین ردیف است ، یکی از دو وجهی که روایت شده است ، که می گفت : ای بلال ! به تعجیل در اذان ، آتش شوق ما را به نماز فروبنشان ! و این معنی ، همانست ، که ((صدوق )) که – روانش پاک باد! – گفته است . و معنی دیگر، مشهورست . و آنست که منظورش از واژه ((ابرد)) آن بوده است که نماز را تا زمانی که شدت حرارت هوا بنشیند، به تاءخیر بینداز!
کشکول شیخ بهایی
———————————————-
وَلَقَدْ نَعْلَمُ أَنَّکَ یَضِیقُ صَدْرُکَ بِمَا یَقُولُونَ آیه ۹۷ سوره حجر و قطعا می ‏دانیم که سینه تو از آنچه می گویند تنگ می ‏شود
فَسَبِّحْ بِحَمْدِ رَبِّکَ وَکُن مِّنَ السَّاجِدِینَآیه ۹۸ سوره حجر پس با ستایش پروردگارت تسبیح گوی و از سجده‏ کنندگان باش

حکمت ۲۵۱
تلخی‏ های و شیرینی‏ های دنیا و آخرت
(اخلاقی، اعتقادی) و درود خدا بر او، فرمود: تلخکامی دنیا، شیرینی آخرت، و شیرینی دنیای حرام، تلخی آخرت
است.
*************
حکمت ۲۵۲
فلسفه احکام الهی
(اخلاقی، اجتماعی، اعتقادی)
و درود خدا بر او، فرمود: خدا «ایمان» را برای پاکسازی دل از شرک، و «نماز» را برای پاک بودن از کبر و خودپسندی، و «زکات» را عامل فزونی روزی، و «روزه» را برای آزمودن اخلاص بندگان، و «حج» را برای نزدیکی و همبستگی مسلمانان، و «جهاد» را برای عزّت اسلام، و «امر به معروف» را برای اصلاح توده‏ های ناآگاه، و «نهی از منکر» را برای بازداشتن بی‏خردان از زشتی‏ها، «صله رحم» را برای فراوانی خویشاوندان، و «قصاص» را برای پاسداری از خون‏ها، و اجرای «حدود» را برای بزرگداشت محرّمات الهی، و ترک «می‏گساری» را برای سلامت عقل، و دوری از «دزدی» را برای تحقّق عفّت، و ترک «زنا» را برای سلامت نسل آدمی، و ترک «لواط» را برای فزونی فرزندان، و «گواهی دادن» را برای به دست آوردن حقوق انکار شده، و ترک «دروغ» را برای حرمت نگه داشتن راستی، و «سلام» کردن را برای امنیّت از ترس‏ها، و «امامت» را برای سازمان یافتن امور امّت، و «فرمانبرداری از امام» را برای بزرگداشت مقام رهبری، واجب کرد.
*************
حکمت ۲۵۳
روش سوگند دادن ستمکار
(سیاسی، اعتقادی) و درود خدا بر او، فرمود: آنگاه که خواستید ستمکاری را سوگند دهید از او بخواهید که بگوید (از جنبش و نیروی الهی بیزار است» زیرا اگر به دروغ سوگند خورد، پس از بیزاری، در کیفر او شتاب شود، امّا اگر در سوگند خود بگوید «به خدایی که جز او خدایی نیست» در کیفرش شتاب نگردد، چه او خدا را به یگانگی یادکرد.
**************
حکمت ۲۵۴
تلاش در انفاقهای اقتصادی
(اقتصادی) و درود خدا بر او، فرمود: ای فرزند آدم خودت وصیّ مال خویش باش، امروز به گونه‏ ای عمل کن که دوست داری پس از مرگت عمل کنند.
*************
حکمت ۲۵۵
تندخویی و جنون
(اخلاقی، اجتماعی) و درود خدا بر او، فرمود: تندخویی بی‏ مورد نوعی دیوانگی است، زیرا که تندخو پشیمان می‏شود، و اگر پشیمان نشد پس دیوانگی او پایدار است.

حقوق عبادت از نظر امام سجاد (ع)
حق نماز، این است که :
بدانى راه یافتن به درگاه خداوند عزوجل است ، و تو در حال نماز در پیشگاه خداى عزوجل ایستاده اى ، چون این را دانستى ، چنان بایستى که یک بنده ذلیل ، کوچک ، مشتاق ، ترسان ، امیدوار، خائف ، بیچاره ، ملتمس ، مى ایستد. در پیشگاه بزرگى ، با آرامش و وقار که او را بزرگ مى دارد.
آنگاه ، با قلب خود به نماز رو کنى ، و آن را با حدود و حقوق آن ، به پاى دارى .
حق حج ، این است که :
بدانى در آن مهمان خداى خودت هستى ، و به سبب آن از گناهانت ، خود به سوى خداى عزوجل مى گریزى . به آن توبه ات پذیرفته است ، و آنچه خداى تعالى بر تو واجب ساخته ، انجام مى دهى .
حق روزه ، این است که :
بدانى آن قفلى است که خداى عزوجل بر زبانت ، گوشت چشمت ، شکمت و شهوتت زده ، تا بدان حجاب تو را از آتش بپوشاند.
اگر روزه را رها کردى ، پرده اى را که خدا بر تو کشیده دریده اى .
حق صدقه ، این است که :
بدانى صدقه ، ذخیره تو نزد پروردگار توست . و امانت توست که براى آن به گواه گرفتن نیاز ندارى .
و سپرده اى را که در پنهانى به امانت گزارده اى به آن مطمئن ترى ، تا آنچه که به آشکار امانت مى گزارى .
و بدانى که این صدقه در دنیا، بلاها و بیماریها را از تو دفع مى کند. و در آخرت ، آتش دوزخ را از تو دور مى دارد.