قصار الحکم نهج البلاغه۲۱۶ تا ۲۲۵
حکمت ۲۱۶
قدرت و تجاوزکاری
(اخلاقی ، سیاسی ) و درود خدا بر او، فرمود: کسی که به نوایی رسید تجاوزکار شد.
حکمت ۲۱۷
دگرگونی روزگار و شناخت انسان‏ها
(اخلاقی ، علمی ) و درود خدا بر او، فرمود: در دگرگونی روزگار، گوهر شخصیّت مردان شناخته می ‏شود«».
حکمت ۲۱۸
حسادت آفت دوستی
(اخلاقی ، اجتماعی ) و درود خدا بر او، فرمود: حسادت بر دوست، از آفات دوستی است.
حکمت ۲۱۹
آرزوها آفت اندیشه
(اخلاقی ) و درود خدا بر او، فرمود: قربانگاه اندیشه‏ ها، زیر برق آرزوهاست.
حکمت ۲۲۰
عدالت در قضاوت
(اخلاقی ، قضایی ) و درود خدا بر او، فرمود: داوری با گمان بر افراد مورد اطمینان، دور از عدالت است.
حکمت ۲۲۱
آینده دردناک ستمکاران
(اخلاقی ، سیاسی ) و درود خدا بر او، فرمود: بدترین توشه برای قیامت، ستم بر بندگان است.
حکمت ۲۲۲
بی ‏توجّهی به بدی بدکاران
(اخلاقی ، اجتماعی )
و درود خدا بر او، فرمود: خود را به بی ‏خبری نمایاندن از بهترین کارهای بزرگواران است.
حکمت ۲۲۳
حیاء و عیب پوشی
(اخلاقی ، اجتماعی ) و درود خدا بر او، فرمود: آن کس که لباس حیاء بپوشد، کسی عیب او را نبیند.
حکمت ۲۲۴
برخی از ارزش‏های اخلاقی
(اخلاقی ، اجتماعی ) و درود خدا بر او، فرمود: با سکوت بسیار، وقار انسان بیشتر شود، و با انصاف بودن، دوستان را فراوان کند، و با بخشش، قدر و منزلت انسان بالا رود، و با فروتنی ، نعمت کامل شود، و با پرداخت هزینه‏ها، بزرگی و سروری ثابت گردد، و روش عادلانه، مخالفان را درهم شکند، و با شکیبایی در برابر بی ‏خرد، یاران انسان زیاد گردند.
حکمت ۲۲۵
حسادت و بیماری
(اخلاقی ، بهداشتی ) و درود خدا بر او، فرمود: شگفتا که حسودان از سلامتی خود غافل مانده‏اند