و اما آنچه از رشد منشعب شود: ۱- متانت ۲- هدایت ۳- نیکوکاری
۴- پرهیزکاری ۵- کامیابی ۶- میانه روی ۷- اقتصاد ۸- مزد و
ثواب ۹- کرم ۱۰- فهمیدن دین خدا. اینها را خردمند از رشد خود یابد،
خوشا بر آنکه بر اساس برنامه درست برپا است.
و اما آنچه از پارسائی برخیزد: ۱- خشنودی ۲- آرامش بدرگاه خدا
۳- بهرهمندی ۴- آسایش ۵- بازرسی ۶- خشوع و خداپرستی ۷-
تذکر ۸- تفکر ۹- جود ۱۰- سخاوت. اینها است که برای خردمند از
پارسائی او برخیزد و بخدا و قسمت او خشنود است.
ادامه نوشتار »
حکمت ۱۴۰
قناعت و بی نیازی
(اقتصادی ) و درود خدا بر او، فرمود: آن که میانه روی کند تهیدست نخواهد شد.
حکمت ۱۴۱
راه آسایش
(اجتماعی ، اقتصادی ) و درود خدا بر او، فرمود: اندک بودن تعداد زن و فرزند یکی از دو آسایش است.
حکمت ۱۴۲
دوستی ها و خردمندی
(اخلاقی ، اجتماعی ) و درود خدا بر او، فرمود: دوستی کردن نیمی از خردمندی است.
حکمت ۱۴۳
غمها و پیری زودرس
(اخلاقی ، بهداشت روانی ) و درود خدا بر او، فرمود: اندوه خوردن، نیمی از پیری است.
حکمت ۱۴۴
تناسب بردباری با مصیبتها
(اخلاقی ، معنوی ) و درود خدا بر او، فرمود: صبر به اندازه مصیبت فرود آید، و آن که در مصیبت بی تاب بر رانش زند، اجرش نابود می گردد.
حکمت ۱۴۵
عبادتهای بی حاصل
(اخلاقی ، معنوی ، عبادی ) و درود خدا بر او، فرمود: بسا روزه داری که بهره ای جز گرسنگی و تشنگی از روزه داری خود ندارد، و بسا شب زنده داری که از شب زنده د اری چیزی جز رنج و بی خوابی به دست نیاورد خوشا خواب زیرکان، و افطارشان