رسول خدا (ص) فرمود:
در روز قیامت بنده اى گام بر ندارد تا از چهار چیز پرسش شود از عمرش که در چه گذرانده و از جوانى اش که در چه بسر رسانده و از مالش که از کجا آورده و از دوستى ما خانواده .

امیر المومنین علیه السلام فرمود:
براى شش گروه ، بهشت را ضمانت مى کنم :
۱ شخصى که براى صدقه دادن از خانه خارج مى شود و در این هنگام مرگش فرا مى رسد.
۲ کسى که براى عیادت بیمار از خانه بیرون مى آید و فوت مى کند.
۳ شخصى که براى جهاد در راه خدا از خانه خارج مى شود و به شهادت مى رسد.
۴ کسى که براى انجام حج خانه خدا بیرون مى آید و ملک الموت جانش را مى ستاند.
۵ آن کس کى براى بجا آوردن نماز جمعه از منزل خارج مى شود و مى میرد.
۶ کسى که براى تشییع جنازه مسلمانى از خانه خارج شده و فوت مى کند

امیر المومنین علیه السلام فرمود:
زمانى که انسان آخرین روز زندگیش در دنیا و اولین روز از آخرت یعنى روز مرگ را مى بیند، مال و فرزندان و عملش در برابرش مجسم مى شود. در این حال انسان به مال رو مى کند و مى گوید:
سوگند به خدا، من در طلب تو حریص ، و در صرف کردنت بخیل بودم . اکنون براى من چه مى کنى ؟
مال پاسخ مى دهد: کفن خود را از من برگیر.
آنگاه رو به فرزندان کرده و مى گوید:
به خدا سوگند ، من دوستدار شما و مدافع شما بودم . حال شما براى من چه مى کنید؟
پاسخ مى دهند: ما تو را به گور مى سپاریم و در خاک پنهان مى سازیم .
در این هنگام ، رو به عمل خود مى کند و مى گوید: به خدا قسم ، تو بر من بسیار سنگین بودى و رغبتى براى انجام دادن تو نداشتم ، تو با من چه مى کنى ؟
عمل پاسخ مى دهد: من در گور و در روز محشر با تو همراه و همنشین خواهم بود، تا هر دو با هم بر خداوند، عرضه شویم

حضرت رسول صلى الله علیه وآله در آخرین خطبه اى که ایراد کردند، فرمودند:
هر کس یکسال قبل از فوتش توبه کند، خداوند توبه او را مى پذیرد. سپس ‍ فرمودند:
یکسال زیاد است . هر کس یک ماه قبل از فوتش توبه کند، توبه اش پذیرفته مى شود.
دوباره فرمودند: یک ماه نیز زیاد است . هر کس یک هفته قبل از فوتش توبه کند. خداوند توبه او را قبول مى کند.
باز فرمودند: یک روز هم بسیار است هر کس یک ساعت قبل از فوت توبه کند، توبه اش مقبول است .
باز فرمودند یک ساعت نیز زیاد است . هر کس در حالى که نفسش به اینجا رسیده با دست مبارک به حلق خود اشاره نمودند توبه کند، توبه او مورد قبول حضرت بارى تعالى واقع مى شود

اندرز ابوذر، توشه راه
ابوذر در کنار کعبه بپا خاست و گفت :
من جندب بن سکن هستم مردم گرد او آمدند و او گفت : هنگامى که براى شما سفرى پیش مى آید، با خود توشه اى بر مى دارد. پس براى سفر روز قیامت ، توشه اى برگیرید.
آیا در این سفر، به چیزى نیاز ندارید؟
گفتند: ما را راهنمایى کن .
جناب ابوذر فرمود:
در یک روز گرم ، به یاد روز حشر، روزه بگیرید و براى کارهاى سخت
و براى تاریکى و وحشت قبر، در تاریکى شب ، دو رکعت نماز بگذارید.
توشه این راه ، کلمه خیرى است که بیان مى کنى ، و کلمه شرى است که از گفتنش خود را باز مى دارى .
یا صدقه اى که به مسکینى محتاج بخشى ، تا از مشکلات آن روز دشوار (قیامت ) نجات یابى . اى بشر محتاج !!
دنیا را در دو درهم خلاصه کن .
یک درهم ، براى خانواده ات نگاه دار. و درهم دیگر را براى آخرتت پیش ‍ فرست . و بدان که ، درهم سوم ، تنها برایت زیان دارد، نه سود و هیچگاه به آن نیاز پیدا نخواهى کرد.
دنیا را در دو کلمه خلاصه کن یک کلمه ، براى طلب حلال و کلمه دیگر، براى آخرت . و کلمه سوم ، زیان دارد و سود ندارد. و به آن نیاز نخواهى یافت .
جناب ابوذر، سپس چنین افزود:
حسرت روزى که به آن نرسیده ام ، مرا کشت .

اول : از حضرت امیرالمؤ منین (ع) روایت شده که هر که در هر جمعه سوره نساء بخواند از فشار قبر ایمن مى شود.
دوم : روایت شده که هر که به خواندن سوره زخرف ادامه دهد حق تعالى او را در قبرش از جانوران زمین و از فشار قبر ایمن گرداند.
ادامه نوشتار »